Pod patronatem Panny Karien i Lady Uśmiechniętej!
Niczym motyle na łące, w powietrzu kwiaty wirujące. Wszyscy majlogowcy łączą się!
Rejestracja
•
Szukaj
•
FAQ
•
Użytkownicy
•
Grupy
•
Galerie
•
Zaloguj
Forum Pod patronatem Panny Karien i Lady Uśmiechniętej! Strona Główna
»
Twórczość.
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Add image to post
Opcje
HTML:
TAK
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz HTML w tym poście
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie GMT
Skocz do:
Wybierz forum
Pomoc
----------------
Ogłoszenia Parafialne
Co i jak?
Nasze dyskusje
----------------
Sprawy codzienne.
Twórczość.
Offtop.
Blogowanie
Linkownia
Przegląd tematu
Przegląd tematu
Autor
Wiadomość
Tina
Wysłany: Pią 17:21, 25 Sie 2006
Temat postu:
Monotonia...
nienawidzę tego!
byc-lub-nie
Wysłany: Pią 8:31, 25 Sie 2006
Temat postu:
Heh tą monotonię to ja odczuwam bardzo boleśnie..
Ale dopiero w roku szkolnym gdy na nic czasu nie posiadam
Wtedy tez zastanawiam się czemu zyje, ale doszłam do wniosku, że jest to całkowicie błędne myslenie..
Powinnismy myslec o chili obecnej a nie o sensie zycie
Karien
Wysłany: Pon 19:26, 21 Sie 2006
Temat postu:
Może przerzucimy się na jeden wiersz, bo troszę niewygodnie mi tak 'skakać' z jednego na drugi.
zawsze uśmiechnieta
Wysłany: Pon 19:24, 21 Sie 2006
Temat postu:
Bo to było kiedyś, moja droga. Wtedy jeszcze nie byłam taka cała w skowronkach. Życie waliło mi się na łeb, a przynajmniej tak mi się wydawało.. Ale od tamtego okresu minął już kawałek czasu. Teraz jest inaczej, śmiem twierdzić - lepiej..
Karien
Wysłany: Pon 19:22, 21 Sie 2006
Temat postu:
Nadziwić się nie mogę, jak optymiści są w stanie zebrać się na takie wiersze.
Pisać o cierpieniu i bólu?
zawsze uśmiechnieta
Wysłany: Pon 19:16, 21 Sie 2006
Temat postu: 6. Wiersz - Zawsze Uśmiechnięta
|Monotonia życia codziennego|
Jak codzień rano wstajesz zmęczony,
Odczuwając jeszcze poprzedniego dnia znużenie,
Tymi samymi myślami ciągle zadręczona,
I znowu w twoich oczach pojawia się przerażenie.
Zadajesz sobie ciągle te same pytanie:
-Po co żyjesz na tym zwariowanym świecie?
Na nic nie zdadzą się twoje starania,
Bo i tak do nikąd prowadzi twoje życie.
I czasem wątpisz w życia sens,
Masz dość świata, ludzi, siebie samej.
Czujesz się jak złamany pens
W monotonii życia codziennego.
Ciągle tylko szkoła, dom i sen
I powtarzający się nieustannie ten cykl,
Szczęśliwy naprawdę może być tylko ten,
Kto w śmierci wnyk.
Najbardziej usatysfakcjonowany może być tylko ten,
Kto powierzył Bogu swoje sprawy
I mimo, że ogarnie nas kiedyś mroku cień,
Będziemy zasypiać bez obawy.
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2005 phpBB Group
Design by
Freestyle XL
/
Music Lyrics
.
Regulamin